به گزارش بورس نیوز، این موضوع در شرایطی مطرح شده که به نظر می رسد روند پیاپی منفی قیمت سهام در بورس و ریزش های متوالی شاخص ها طی حدود 20 ماه اخیر اصلی ترین عامل در عزم نمایندگان خانه ملت برای تحقیق و تفحص از سازمان بورس باشد.
در این شرایط برخی اخبار حکایت از آن دارد که طی روزهای ابتدایی شهریور ماه جاری نامه ای از سوی کمیسیون اصل 90 خطاب به چند تن از نمایندگان مجلس نوشته شده که موضوع آن تأکید بر ضرورت تحقیق و بررسی به منظور آسیب شناسی وضعیت بازار بورس و تهدیدات هر روزه وارد بر آن بوده که منجر به ریزش ارزش و معاملات سهام بورس گردیده است.
اما در این رابطه، برخی معتقدند این اقدام مجلس و در رأس آن کمیسیون اصل 90 با اغراض سیاسی صورت گرفته و برخی دیگر این موضوع را به دور از هر گونه غرض ورزی می دانند.
اما بایستی دید، چرا گروهی مدعی هستند که نمایندگان مردم با این کار قصد دارند اهداف سیاسی خاصی را دنبال کنند؟
جواب این پرسش را شاید بتوان در نزدیک شدن به زمان برگزاری دور جدید انتخابات مجلس شورای اسلامی طی اسفند ماه سال جاری یافت. چرا که به نظر می رسد برخی نمایندگان مجلس در آستانه انتخابات می خواهند از فرصت های موجود به بهترین نحو جهت کسب آراء بیشتر استفاده کنند. گرچه سهامداران و سرمایه گذاران بورسی هم با وجود هر هدفی که پشت قضیه پنهان باشد، این برخورد را به عنوان بهانه ای برای چنگ زدن به ریسمان نجات از شرایط نا به سامان کنونی می پسندند و از چنین رفتاری حتی خوشنود نیز می شوند؛ بطوریکه برای آنها مهم نیست که نمایندگان به دلیل اغراض سیاسی به دنبال اجرای این طرح هستند و یا قصد دیگری دارند.
حال آنکه دولت حتی به بهانه جلب نظر بیشتر مردم و افزایش سطح رضایتمندی آنها برای انتخابات بعدی هم در این زمینه هیچ تلاشی نکرده و به سهامداران و سرمایه گذاران بورسی و کلیه فعالان بازار سرمایه هیچ بهایی نمی دهد. حال آنکه شاید بهتر بود که خود دولت از این موضوع برای افزایش سطح رضایت مردم از عملکردش بهره می برد.
اما با این اوصاف گویا دولت بنا ندارد از بازار سرمایه و بورس حمایت کند و همین امر موجب گردیده مجلسی ها پا به میدان بگذارند و برای حمایت از بازار سرمایه و حتی پیشبرد اهداف انتخاباتی خود از این شرایط به بهترین نحو ممکن استفاده کنند.
از طرفی نکته قابل توجه اینجاست که جدا از نیت اصلی نمایندگان مجلس در طرح تحقیق و تفحص از سازمان بورس، طی سنوات گذشته در بورس اتفاقاتی افتاده که شک و تردیدها را نسبت به بروز برخی تخلفات و فسادهای احتمالی در فرآیند معاملات سهام برانگیخته، تا جایی که باعث شده سهامداران و سرمایه گذاران بارها طی نامه هایی اعتراض خود را نسبت به این موارد به گوش نهاد ریاست جمهوری و یا نمایندگان مجلس شورای اسلامی و سایر نهادهای نظارتی و قانون ذی صلاح برسانند تا از هر روشی که شده بتوانند حق و حقوق خود را دوباره باز پس گیرند.
این طرح در حالی در کمیسیون اصل 90 قانون اساسی کلید خورده که پیگیری آن به حق و لازم به نظر می رسد. آن هم در جاییکه به دلیل چشم انداز مثبت شکل گرفته در خصوص مذاکرات هسته ای و افزایش امیدواری ها به حصول توافق و رفع تحریم ها، انتظار می رفت بازار سرمایه در مدار مثبت و نرخ ارز در مسیر نزولی قرار گیرند.
اما در واقعیت عکس این انتظارات رقم خورد که شاید از برخی جنبه ها چنین واکنشی با هیچ یک از مباحث اقتصادی قابل توجیه نباشد که شاید این عامل در واکنش نا متناسب بورس به متغیرهای اقتصادی نیز خود به عنوان دلیل دیگری برای تحقیق از سازمان بورس مطرح باشد.
همچنین گویا مواردی از جمله بررسی روند معاملات سهام اشخاص حقیقی و حقوقی فعال در بازار سرمایه برای شناسایی زمینه های فساد احتمالی در فرآیند معاملات سهام و بررسی کدهای معاملاتی در بازار سرمایه با هدف حذف کدهای معاملات با مدیریت سایر افراد نیز در دستور کار کمیته تحقیق و تفحص قرار دارد.
ضمن اینکه بایستی منتظر بود تا نسبت به نرم افزارهای معاملاتی و اختلالاتی که به صورت مکرر به ویژه در زمان عرضه های اولیه سهام بروز می کند و یا در خصوص روند کشف قیمت محصولات در بورس کالا به ویژه در رینگ پتروشیمی و فولادی نیز بررسی هایی توسط این کمیته صورت گیرد.
اما در حالی نمایندگان مجلس در خصوص عوامل موثر در سقوط ارزش سهام بازار بورس در چند ماه اخیر، طرح تحقیق و تفحص از سازمان بورس را از ابتدا مهر ماه آغاز می کنند که همزمان با آن بی تفاوتی و بی اعتنایی دولت نسبت به اتفاقات 20 ماه گذشته در بورس باعث شده مشکلات بازاری که هدایت آن بر عهده دولت و در رأس آن وزارت اقتصاد است، توسط نمایندگان پیگیری شود و چه بهتر بود اگر دولت خود متولی اصلی آسیب شناسی و رفع معضلات و چالش های بازار سرمایه می شد تا سیر حرکتی آن بیشتر بر مبنای واقعیت های اقتصادی باشد.
چرا که کمتر سهامدار و سرمایه گذاری توقع داشت بازار بعد از حصول توافق سیاسی و افزایش امکان حضور سرمایه گذاران خارجی در ایران این روند فرسایشی را در پیش گیرد.
گرچه سهامداران و سرمایه گذاران همچنان باور دارند گره کور این بازار می تواند به دست خود دولت باز شده و بورس با تدبیری کارساز از بحران فعلی نجات یابد و نکته واضح این است که بازار سرمایه در حالی از عوامل داخلی و خارجی متأثر می شود که هم اکنون عوامل داخلی سایه سنگین تری را بر سر بازار افکنده اند؛ چرا که بورس طی این مدت درحالی به اخبار خوش خارجی و نتایج مثبت از مذاکرات سیاسی کشور هیچ واکنشی مطلوبی نشان نداده که به نظر می رسد بیشتر زیر نفوذ متغیرهای داخلی است.
شاید جدا از ضرورت تحقیق و بررسی به منظور آسیب شناسی وضعیت بازار بورس و عوامل موثر بر ریزش مداوم ارزش و قیمت سهام در گروه های مختلف، حمایت همه جانبه دولتمردان از صنایع با هدف ایجاد فرصت های سرمایه گذاری بیشتر و ارایه کمک به بخش خصوصی لازم باشد که از جمله این حمایت ها می توان به اصلاح نرخ خوراک پتروشیمی و پالایشی و نیز بهره مالکانه معدنی ها اشاره کرد. ضمن اینکه افزایش تعرفه واردات محصولاتی که تولید داخل توان تأمین نیاز بازار مصرفی را دارد، می تواند نقشی مؤثر را در این راستا ایفا کند.
به هر ترتیب آنچه بیش از هر موضوع دیگری حائز اهمیت است، دود شدن سرمایه ملت و از دست رفتن اعتماد سرمایه گذاران و سهامدارانی است که شاید پیامدهای منفی آن گریبان سایر بخش های اقتصادی را بگیرد.