در حالی تمامی کشورهای صنعتی بازار ایران را زمینی بکر آماده شخم زدن و کاشت میخوانند که پس از توافق باید منتظر ورود نقدینگی بر این بازار بود و اینطور بنظر میرسد که صنایع زیر بیشترین نقدینگی را بخود جلب خواهند کرد.
1-با توجه به خیل زیاد جمعیت ایران و نیاز آنان به امور خدماتی نظیر مخابراتی و بانکی سرمایه گذاران این بازار را تحت نظر خواهند گرفت بخصوص بازار مخابرات با توجه به نیاز گسترده جامعه بخدمات اینترنتی و زیرساخت های ضعیف آن نسبت به کشورهای همسایه.
2-صنایع پتروشیمی و فلزات ایران نیاز باتوجه به وجود زیرساخت های لازم و رقابتی بودن آن مورد توجه قرار خواهد گرفت.
3-صنعت نفت و گاز نیز بیشترین قراردادها را بخود خواهد دید علی الخصوص که شرکت رویال داچ شل نیز برای عقد قرار داد در تهران میباشد.
4-بسیاری از بانکهای بزرگ درخواست دایر کردن شعب را به ایران خواهند داد که با توجه به سیاست های بانک مرکزی امید زیادی به قبول آن نیست.
5-شرکت های بیمه ای بزرگ برای دایر کردن شعب وارد ایران خواهد شد و حتی احتمال خرید شرکت های بیمه ای ایران توسط آنها بسیار بالا میباشد که این مهم میتواند شرکت های بیمه ای دیگر را از دور رقابت براحتی خارج نماید.
6-صنایع خودرو و قطعه سازی نیز همانطور که از ماهها قبل میشنوید پذیرای شرکتهای بزرگی خواهند بود.