در صورت تداوم بی خیالی شیپور مرگ بورس نواخته خواهد شد / اثر چرخ دنده ای و استخوان های در هم شکسته تولید

وضعیت تاسف بار این روزهای بازار سرمایه بر کسی پوشیده نیست و سوای از دلایل ایجادی بنیادی و تکنیکی آن، شاهد شرایطی هستیم که اعتماد عمومی به فضای کسب و کار به چالش کشیده شده است.

 بی خیالی مسئولان بورس، اقتصاد و بانک مرکزی نسبت به این مسئله سبب خواهد شد که مسائل اقتصادی در سایر حوزه ها نیز به سهولت قابل حل نباشد و تداوم آن به شکل گیری بحران عمومی اقتصادی در کشور منجر شود، زیرا بورس ویترین اقتصادی کشور بوده و بالغ بر 500 شرکت بزرگ و کوچک کشور در آن حضور دارند.

اینک بیش از هر زمان دیگری برای ما روشن می شود که چرا پس از وقوع بحران سال 2008، بانک مرکزی امریکا به همراه بانک مرکزی ژاپن، چین وکشورهای اروپایی با بسته های کمک مالی به کمک بازار سرمایه شتافتند و در قالب بسته های مالی EQ1، EQ و حتی 3EQ هزاران میلیارد دلار را به بازار سرمایه شان تزریق کرده و به تعادل بخشی در این بازار کمک کرده اند.

اکنون در کشور عزیزمان ایران شاهد عبور قیمت های سهام از سطوح ارزش ذاتی و سقوط به سطوح ناباورانه آن هستیم، به ترتیبی که سبب فرار سرمایه گذاران از بورس شده است. چنین وضعیتی باید سیاستگذاران اقتصاد کشور در وزارت اقتصاد و بانک مرکزی را از خواب غفلت بیدار کند زیرا تداوم این شرایط موجب خطر سقوط اقتصادی در کشور شده و عامل سلب اعتماد عمومی به فضای کسب و کار خواهد شد.

امروزه بورس ایران محل حضور شرکتهای بزرگی همچون مپنا، ملی مس، فولاد مبارکه، شرکتهای پالایشگاهی، پتروشیمی، سیمانی و ... است که حدود 500 شرکت بزرگ و کوچک اقتصادی را شامل می شود و با احتساب کدهای بورسی فعال و شرکتهای مرتبط حدود 10 میلیون نفر از طریق بورس متأثر می شوند لذا ضروری است با تدوین بسته های مالی به کمک بازار سرمایه شتافت. در غیر این صورت سیاستگذاران اقتصادی مطمئن باشند که ضمن عدم تحقق بخش مهمی از درآمدهای مالیاتی، حل سایر مسائل ریز و درشت اقتصادی نیز خیالی باطل خواهد بود.

باعث تأسف است که کشور اسیر سیاست های افراطی اقتصادی است و روزی سیستم مدیریتی احمدی نژاد با سیاست اقتصادی صد در صد انبساطی و تزریق پول به فضای اقتصادی در قالب مسکن مهر و پرداخت یارانه های نقدی و غیره اقتصاد را به چالش می کشد و روزی دیگر با سیستم مدیریتی تدبیر و امید شاهد سیاست صد در صد انقباضی است که استخوان های بخش تولید را در هم شکسته و سبب توقف چرخ های اقتصادی کشور شده است. اتخاذ سیاست های انقباضی سخت دولت جدید نه تنها فضای رکود را در بخش های اقتصادی از جمله بورس تعمیق بخشیده است، بلکه با تعمیق رکود و کاهش فروش شرکتها، پیش بینی سود یا EPS شرکتها را نیز کاهش داده است.

تحت این شرایط شاهد دو اثر چرخ دنده ای مضاعف در فرآیند کاهش سهام هستیم که بسیار نگران کننده است و باید به این وضعیت پایان داد و ضمن اتخاذ سیاست متعادل تر انقباضی (کاهش نرخ سود و سیاست تسهیل پولی) و با تعریف بسته های مالی مشخص و زمان بندی شده به کمک بازار سرمایه و فضای کسب و کار در کشور رفت. بی خیالی تا کی؟

در پایان نگاهی اجمالی به شاخص کل خواهیم انداخت که امروز چهارشنبه مورخ 93.11.1 با شکستن سطح 65500 واحد عملا به سمت 61400 واحد و سپس 57000 واحد حرکت خواهد کرد . امید است که سیاست گذاران اقتصادی در وزارت اقتصاد و بانک مرکزی با تعیین بسته های مالی به کمک بورس کشور بشتابند.

 اما آنچه سبب نگرانی ست و ضرورت به کارگیری بسته های کمک های مالی را بیشتر می کند بروز الگوی "مثلث واگرا" یا "بلند گوی دستی" یا "شیپور" در نمودار RSI است که حکایت از میرایش بازار سرمایه دارد. به عبارت دیگر با بروز این الگو در قیمت سهام یا شاخص کل باید شاهد مرگ بازار سرمایه بود و فرمول RSI نیز که از قیمت های بسته شدن شکل می گیرد و نشان از قدرت نسبی در بازار دارد، با شکل گیری این الگو از اضمحلال قدرت بازار خبر می دهد. آیا مسئولان اقتصادی کشور به کمک این محتضرآرمیده در بستر مرگ خواهند شتافت؟!

نمودار شاخص کل