ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
همچنین در این روز "وپارس" با 17 واحد افزایش شاخص، بیشترین تأثیر مثبت را بر جا گذاشت و در مقابل "وغدیر" با 15 واحد کاهش، بیشترین تأثیر منفی را بر روی شاخص داشت.
شاخص فرابورس نیز با یک واحد افزایش به رقم 793 واحد رسید.
در این شرایط امروز "جم" با 0.76 واحد رشد شاخص فرابورس بیشترین تأثیر مثبت را برجا گذاشت و در مقابل مارون با 0.26 واحد کاهش آن، بیشترین تأثیر منفی را بر این نماگر در پی داشت.
گفتنی است ارزش کل معاملات در بازار بورس به رقم 2285 میلیارد ریال و ارزش کل معاملات در بازار فرابورس به رقم 326 میلیارد ریال رسید.
فعلاً مدار 74 هزار واحدی به مزاق شاخص بورس خوش آمده و در آنجا جا خوش کرده اما واقعاً شاخص بورس تا چه زمانی در این مدار خواهد ماند و چرا این نماگر دل از 74 نمی کند.
بنابر گزارش بورس نیوز، بازار فعلی در حال حاضر محلی شده برای تک سهم هایی که یا متولی دلسوزی دارند و یا برخی پتانسیل های موجود در صورت های مالی آنها باعث شده که نگاه تحلیلگران بورس به آنها معطوف شود اما مهمترین نکته این شرکت ها سرمایه پایین نسبت به دیگر شرکت های با مزیت سرمایه گذاری و شناوری پایین شان می باشد.
همچنین سردرگمی های فعالان باعث شده که حجم و ارزش معاملات سهام افت محسوسی را تجربه کند یعنی به عبارت ساده تر یک ترسی میان اهالی تالار دیده می شود، اما اینکه ترس ناشی از چه چیزی است چندان برای خود اهالی تالار هم مشخص نیست، معلوم نیست سیاست های دولت عامل این ترس شده یا سیاست ها و اقدامات بهارستان نشینان، هرچه هست بعید به نظر می رسد که عاملی خارجی داشته باشد. شاید اگر تعامل میان دولت و مجلس بیشتر شود اعتماد و اطمینان در بورس نیز افزایش یابد به هر حال باید قبول کرد که افزایش توان تولیدکننده ها در سایه حمایت از تولید داخلی ابتدا به ساکن با تبعاتی همراه می باشد چراکه اغلب شرکت های داخلی نیازمند نقدینگی بوده و کمبود این مهم بیشترین ضربه را به آنها وارد کرده حال این موضوع می تواند یا از طریق افزایش نرخ محصولات جبران شود یا تسهیلات ارزان قیمت دولتی آن را برطرف سازد.
اما صرفاً جهت اصلاع امروز کمی با گذشته فرق دارد، می خواهیم صرفاً جهت اطلاع شما خدمتتان عرض کنیم که آنگونه که مشخص است شرکت های بزرگ تا اطلاع ثانوی به تعطیلات رفته اند، فعلاً بی پتانسیل و پرپتانسیل فرقی نداره هرچقدر هم که بزرگ باشی الان تو این شرایط شیر بی یال و کوپال بازاری، در شرایط فعلی حرف آخر را بعضی از این کوچک هایی که ریز می دیدشان می زنند هرچند که به نظر اینها هم آماده گوشه نشینی هستند.
در پایان همچنان بر سر گفته های قبلی هستیم همه چیز هست اما وقتش نیست باید وقتش برسد. زمانش کی می رسد؟ هر موقع که بزرگان از تعطیلات باز گردند یعنی اجازه بدهند که آنها باز گردند.
ولی خودمونیم خوب به این شرایط عادت کردیم، کاری که از دستمون بر نمی یابد مجبوریم یا چشمامون را ببندیم و خیال پردازی کنیم یا با یاد قدیم ها خوش باشیم اما از انصاف نباید گذشت همش به دنبال مقصر می گردیم در حالی که تقصیرات خودمان را فراموش کردیم تا زمانیکه بنشینیم دیگران برای نجات بازار پیش قدم شوند نباید انتظار بهتر از این را داشته باشیم، تا کی باید بگوییم دولت و وزارت اقتصاد چه کاری کرده اند؟ تا کی باید مسئولین بورس را مقصر بدانیم؟ تا کی حقوقی ها عامل اصلی ضرر و زیان ما هستند؟ چرا همش باید منتظر باشیم کسی دیگر چه حقیقی و چه حقوقی پول وارد بازار کند تا ما از زیان رهایی پیدا کنیم؟
هم بازاری (همکار) عزیز؛ خودمون برای بازارمان چه کاری انجام داده ایم؟